تأثیر مصرف تارتاریک اسید بر برخی شاخص‌های التهابی، آسیب عضلانی و توان بی‌هوازی مردان فوتبالیست جوان

نوع مقاله : مقاله اصیل

نویسندگان

گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

هدف: مصرف مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی می‌تواند در جلوگیری از آسیب‌های عضلانی و استرس اکسایشی ناشی از فعالیت ورزشی اثرگذار باشد. از این رو، در مطالعه حاضر، تأثیر یک وهله مصرف تارتاریک اسید بر برخی شاخص‌های التهابی، آسیب عضلانی و توان بی‌هوازی مردان فوتبالیست جوان بررسی گردید.

روش شناسی: 24 نفر مرد فوتبالیست جوان (سن: 1.87±23.94 سال؛ وزن: 5.77±74.37 کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی: 6.80±48.01 میلی‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه) به طور تصادفی به دو گروه همگن (از نظر VO2max) مصرف تارتاریک اسید (12=n) و دارونما (12=n) به مقدار 20 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تقسیم شدند. نمونه‌های خونی 24 ساعت قبل و نیز 10 دقیقه و 24 ساعت پس از اجرای آزمون رست اخذ شد. تحلیل داده‌های آماری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیرهای مکرر 3×2 در سطح معنی‌داری 0.05 با استفاده از نسخه 24 نرم افزار آماری SPSS صورت گرفت.

یافته‌ها: عملکرد توان میانگین، توان اوج بی‌هوازی در گروه مکمل به طور معنی‌داری بالاتر از گروه دارونما بود. همچنین در شاخص‌های MDA و TAC اثر تعامل گروه × زمان معنی‌داری بود (0.05>P). با این حال در سطوح IL-6، لاکتات، کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد (0.05<P).

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد، مصرف یک وهله تارتاریک اسید منجر به بهبود توان بی‌هوازی اوج و میانگین و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی و همچنین کاهش التهاب و فشار اکسایشی ناشی از اجرای آزمون توان بی‌هوازی می‌شود که احتمالاً ناشی از ویژگی های پلی فنولی و آنتی‌اکسیدانی تارتاریک اسید باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The effect of the consumption of tartaric acid on some inflammatory indicators, muscle damage and anaerobic capacity of young football players

نویسندگان [English]

  • MOSTAFA Khani
  • Elaheh Piralaiy
  • Yaser Ahmadzadeh
Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
چکیده [English]

Aims: Antioxidant supplements can mitigate muscle damage and oxidative stress induced by sports activities. So, in the present study the potential impact of tartaric acid on inflammatory indicators, muscle damage, and anaerobic capacity among young male soccer players was investigated.
Methods: Twenty-four young male soccer players (average age: 23.94±1.87 years; weight: 74.37±5.77 kg; maximum oxygen consumption: 48.01±6.80 ml/kg/min) were randomly allocated into two homogenous groups (matched for VO2max) receiving either tartaric acid (n=12) or a placebo (n=12) at a dosage of 20 mg per kilogram of body weight. Blood samples were collected 24 hours prior to and 10 minutes and 24 hours after a RAST test. Statistical analysis was conducted using a 2 x 3 repeated measurements analysis of variance at a significance level of 0.05 employing SPSS statistical software version 24.
Results: The supplement group exhibited significantly higher average power performance and peak anaerobic power compared to the placebo group. Moreover, the group × time interaction showed significance in MDA and TAC indices (P<0.05). However, no significant difference was observed between the two groups in IL-6, lactate, creatine kinase, and lactate dehydrogenase levels (P<0.05).
Conclusion: The study suggests that tartaric acid consumption contributes to enhanced peak and average anaerobic power, increased total antioxidant capacity, and reduced inflammation and oxidative stress resulting from anaerobic power tests. These effects are likely attributed to the polyphenolic and antioxidant properties of tartaric acid.

کلیدواژه‌ها [English]

  • football
  • tartaric acid
  • inflammation
  • oxidative stress
  • performance
  • تاریخ دریافت: 07 آذر 1402
  • تاریخ بازنگری: 16 دی 1402
  • تاریخ پذیرش: 28 بهمن 1402
  • تاریخ اولین انتشار: 28 بهمن 1402